In mei 2024 won Union Saint-Gilloise na 110 jaar voor het eerst de Belgische beker, wat natuurlijk gevierd moest worden. Een kleine delegatie fans trok zich terug uit de menigte en begaf zich naar het centrum van Elsene. Iets meer dan een jaar geleden opende chef-kok George Baghdi Sar van My Tannour om de hoek van Flagey een zusterrestaurant aan de overkant van de straat: Kamoun.
Stroop je mouwen op
Terwijl My Tannour snelle, informele streetfood serveert, kun je bij Kamoun echt je hart ophalen. Je zou kunnen zeggen dat dineren hier een ware (multizintuiglijke) ervaring is. Het begint met challabrood dat wordt geserveerd met een vijzel vol olijfolie en za’atar, klaar om door de gasten aan tafel te worden bewerkt.
Ondertussen klinkt er muziek uit de luidsprekers, maar die stoort het gesprek niet. Levantijnse gerechten die bedoeld zijn om te delen, worden geserveerd in keramische kommen of uitgespreid op bakpapier. Nog meer dan bij andere concepten voor gezamenlijk dineren, is het gemeenschapsgevoel hier sterk aanwezig. Het is vast niet voor iedereen weggelegd, maar ik vond het heel leuk vanwege alle creativiteit.
Foto’s: De geroosterde bloemkool van de chef (links) en gegrilde octopus (rechts)
4 redenen om van Kamoun te houden:
- Zeer vriendelijk personeel
- Mooi terras aan de straatkant
- Urban jungle interieurontwerp
- Verslavende aroma’s
Een feest voor de neus
Kruiden zoals sumak en – wat zegt een naam – komijn (kamoun in het Arabisch) vullen je neusgaten zodra je het restaurant binnenkomt. De chef-kok, met roots in Libanon, Armenië en Syrië, heeft een interessant menu voor ons samengesteld. In elk gerecht vallen de frisse smaken zoals limoen en munt op. Je komt thuis met een licht rokerige geur, die te wijten is aan de barbecue in de open keuken.
Alles gebeurt rond die centrale keuken met bordeauxrode tegels: golvende kleibanken dienen als plantenbakken, boho-lampenkappen met warme verlichting hangen boven je hoofd. Met een beetje fantasie waan je je op Bali of Ibiza. Een zeer smaakvol geheel.
Klassiekers met een twist
De gerechten zijn redelijk geprijsd. Absoluut duurder, maar naar mijn mening zeker de moeite waard: de gegrilde octopus. Van binnen zacht als boter, knapperig aan de uiteinden. Klassiekers zoals labneh (romige yoghurtkaas) en fattouch (een Libanese salade) zijn onberispelijk.
Daarnaast hebben we de geroosterde bloemkool met kardemom geproefd, evenals de pulled beef, lamsschenkel en kibeh (gehaktballetjes met bulgur – niet de gefrituurde, maar bedekt met een heerlijke saus, die uit een stenen pot geschept worden). Geen enkele klacht.
De crème brûlée met sinaasappelbloesem is een genot, de huisgemaakte limonade gegarneerd met granaatappel is erg verfrissend.
Na mijn eerste bezoek wil ik meer. Op de menukaart staan nog een heleboel cocktails en mocktails die ik nog moet proberen. Dat, of de brunch die ze elk weekend voor ons in petto hebben, zal me zeker snel weer terugbrengen.
— Ella Van Craen
