Het Willemsfonds staat al 150 jaar, onafgebroken, voor het bevorderen van het Nederlands in Brussel, via onderwijs en cultuur. Dat treft. Op 9 juni neemt Guy Vanhengel afscheid van de politiek. Dat ons Brusselse Willemsfonds steeds actieve politici heeft gekend weten we: Karel Buls en Julius Hoste Sr. uiteraard. Daarna was er ook minister Julius Hoste Jr. Het zijn politici die in Brussel iets hebben betekend voor het Nederlands. Politici, diepgeworteld in het Willemsfonds. Zo ook Guy Vanhengel, erevoorzitter van de afdeling Schaarbeek-Evere-Sint-Joost. Het Willemsfonds ging er met de paplepel in. Vader Gerard Vanhengel studeerde aan de Willemsfondsschool en werkte later voor de school.
Guy Vanhengel is Vlaams minister geweest, federaal vicepremier en Brussels minister. Maar bovenal is hij, als collegelid van de VGC, een scholenbouwer geweest in Brussel. Hij heeft, bijna eigenhandig, tussen 2000 en 2024 het aantal plaatsen voor ketjes in Brusselse scholen met meer dan de helft laten groeien. Een recordgroei op een recordtijd, dat is du jamais vu. Van 33.000 naar 53.000. Dag in, dag uit heeft hij financiering gezocht, projecten opgestart, samengezeten met het gemeenschapsonderwijs, met alle gemeenten en de burgemeesters, met het Katholiek onderwijs, … ook met de kardinaal heeft deze liberaal overlegd om Brusselse ketjes een plaats in het onderwijs te kunnen geven. Vergaderd met met architecten en aannemers, administraties en directeurs. Hij heeft de lerarenopleidingen versterkt en een aanzet gegeven voor een samenwerking tussen Nederlandstalige en Franstalige opleidingen, om tweetalige leerkrachten te valoriseren, want scholen hebben leraren nodig. Neem het begrip scholenbouwer gerust letterlijk.
Carla Dejonghe, nog een politica verankerd in het Willemfonds, zei bij de hulde aan Guy in het Parlement op 3 mei: “Ik verdenk hem ervan dat hij ’s nachts nog een speelplaats ging verfraaien”.
De impact van al die nieuwe scholen op Brussel kan je onmogelijk overschatten: de impact op de plaats van het Nederlands in onze hoofdstad en op een generatie ketjes van over de hele wereld. Die impact is immens. Die impact ervaren we in het dagelijks leven in de stad. De Nederlandstalige scholen zijn een begrip en nog meer een kwaliteitslabel geworden.
We horen jongeren opnieuw Nederlands met elkaar spreken, op de metro en tram, we zien Franstalige en anderstalige ouders druk debatteren over de schoolvakanties in het Nederlandstalig onderwijs, we zien bedrijven tot ver buiten Brussel onze tweetalige Brusselaars aanwerven, … en het obligate antwoord: “je m’excuse, je ne parle pas flamand, mais mes enfants sont dans l’enseignement en Néerlandais” is legio.
Van 33.000 ketjes naar 53.000 ketjes. De sociale impact, de kansen, de impact op de arbeidsmarkt, op de economie, op de innovatie aan onze hogescholen en universiteiten, … en de impact op het Nederlands, onze taal … die is niet te meten in cijfers.
We stellen voor dat we vanaf heden de Willemsfondser Guy Vanhengel steeds vermelden als “Guy Vanhengel, Scholenbouwer”. Merci!
Het Brusselse Willemsfonds
Beleef het nog eens opnieuw met bovenstaande beelden.
